![]() ks. Piotr Skarga
|
![]() Król Bolesław II Śmiały
|
Słynny polski jezuita uważał, że konflikt z królem Bolesławem wynikał z winy samego szatana. Kaznodzieja pisał w swoich Żywotach: „…a diabłu wielką utratę czynił, wzbudził nań wielkie trudności i straszliwą niepogodę”. Znamienne jest to, że Skarga uważał króla za człowieka o wielkich cnotach. Król potrafił zjednoczyć państwo, miłować koronę i ojczyznę, wyróżniał się męstwem, niegdyś nabożny, czego dowodem była fundacja klasztoru w Mogilnie w diecezji gnieźnieńskiej. Jednak jak powiada autor „…na bujnej ziemi wiele się chwastu rodzi”. Zarzucił królowi przede wszystkim cudzołóstwo i rozpustę. Biskup Stanisław upominał króla, nawet pojechał za nim do Wrocławia i jawnie przed dworzanami prosił o nawrócenie. Ciekawym fragmentem żywota jest wskrzeszenie umarłego od trzech lat Piotra. Jak twierdzi zacny autor celem wskrzeszenia było przede wszystkim wskazanie świętości biskupa na tle konfliktu z królem. Skarga pisze tak „…o, dziwny a nie słychany i tak bardzo jawny cud, którym wsławić chciał moc swoją Pan Bóg na pokazanie czystej duszy i żywota anielskiego tego naszego Polaka!”. Ostatnia odsłona tego dramatu dotyczyła wyprawy króla na Kijów. Po zdobyciu Kijowa, władca z żołnierzami oddał się rozpuście i próżnowaniu. Oburzone żony w Polsce odstępowały od „powinności małżeńskiej”. Żołnierze zaniepokojeni uciekli, zostawiając władcę. Wściekły król postanowił ukarać dezerterów, za którymi wstawił się biskup Stanisław. Ksiądz Skarga pisze „ten bardzo rozjadły król Stanisława Świętego zabić umyślił”, w czasie odprawiania Mszy na Skałce, w kościele św. Michała „król wbieżał do kościoła i miecz w świętej głowie jego utopił…”.

W 1254 roku biskup Stanisław został kanonizowany, stając się drugim obok świętego Wojciecha patronem Polski.
LITANIA DO ŚWIĘTEGO STANISŁAWA BISKUPA
Święty Stanisławie, módl się za nami.
Święty Biskupie, męczenniku Chrystusa, Kapłanie Jezusa Chrystusa, Światło Kościoła Bożego, Pasterzu owieczek Chrystusowych, Apostole wiernego ludu, Ojcze Twojej Ojczyzny, Ojcze wiernego ludu, Ofiarowany Bogu przed narodzeniem, Od dzieciństwa postępujący w doskonałości, Mężu przeznaczony do stanu duchownego, Mężu przykładny w stanie duchownym, Wzorze pobożnej doskonałości, Wzorze godności biskupiej, Ozdobo kapłanów, Ozdobo Twojego narodu, Kaznodziejo prawdy, Wielki mową i dziełami przed Bogiem, Obrońco i żywicielu ubogich, Wierny naśladowco Jana Chrzciciela, Podobny w żarliwości Eliaszowi, Pogromco występków, Nauczycielu cnót, Wskrzesicielu umarłych, Prowadzący Piotrowina na świadectwo prawdy z grobu przed króla, Utwierdzający w wierze wątpiących, Umacniający nadzieję zmartwychwstania, Zabity mieczem przez króla przy sprawowaniu Bożej Ofiary, Ofiaro Bogu przyjemna, Lekarzu w różnych chorobach, Opiekunie całej Ojczyzny, Patronie we wszystkich potrzebach, Patronie słynący łaskami w całym świecie chrześcijańskim, P: Módl się za nami, święty Stanisławie.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych. P: Panie, Wysłuchaj modlitwy nasze. W: A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie. Módlmy się: Boże, za którego cześć chwalebny Biskup Stanisław legł od mieczów ludzi bezbożnych; spraw, prosimy, aby wszyscy wzywający jego wstawiennictwa odnieśli zbawienny skutek swojej modlitwy. Przez Chrystusa, Pana Naszego.
W: Amen. |