Sakrament chorych można przyjąć:
– zawsze w bezpośrednim niebezpieczeństwie śmierci prosząc o wizytę kapłana osobiście lub telefonicznie,
– podczas odwiedzin chorych i starszych wiekiem parafian, w pierwszą sobotę miesiąca od godz. 900, po wcześniejszym zgłoszeniu w kancelarii parafialnej,
– w szpitalu podczas odwiedzin chorych zgłaszając chęć przyjęcia sakramentu kapłanowi.
Pan Jezus powiedział przez apostoła Jakuba: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. Modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-16).
Namaszczenie udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga do zbawienia, umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki temu chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale też odzyskać zdrowie, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia jego duszy.
Komu udziela się tego sakramentu?
Namaszczenie chorych przeznaczone jest dla wiernych, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku. Sakrament ten można ponownie przyjmować, jeśli chory wyzdrowiał i ponownie zachorował albo nastąpiło poważne pogorszenie trwającej choroby. Można przyjąć ten sakrament przed operacją, jeśli przyczyną operacji jest poważna choroba. Można udzielać go także dzieciom, które potrafią zrozumieć skuteczność sakramentu. Jeżeli chory stracił przytomność albo używanie rozumu udziela się namaszczenia wówczas, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że prosiłby z wiarą o jego udzielenie, gdyby był świadomy.
Nie udziela się sakramentów osobom już zmarłym, dlatego nie należy zwlekać z wezwaniem kapłana do ostatniej chwili, ale zatroszczyć się o to, by w miarę możliwości sakrament został przyjęty świadomie. Nie wolno udzielać go także tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.
Co należy przygotować?
W domu chorego przygotowuje się stolik nakryty białym obrusem, krzyż i dwie świece.
Wiatyk
Przy przejściu z tego świata do wieczności człowiek wierzący zostaje umocniony Wiatykiem. Do przyjęcia Komunii świętej jako Wiatyku zobowiązani są wszyscy ochrzczeni, którzy mogą przyjąć Eucharystię. W niebezpieczeństwie śmierci obowiązuje wszystkich wiernych przykazanie przyjęcia Komunii świętej.