Odpust – co to takiego?

utworzone przez | 11 maj 2006 | Bez kategorii

        Wyobraźmy sobie taką sytuację: Kogoś bardzo skrzywdziliśmy. Po pewnym czasie bardzo tego żałujemy i idziemy do spowiedzi (żal za grzechy jest jednym z warunków ważności tego sakramentu!). Chrystus odpuszcza nam grzechy, a my w ramach zadośćuczynienia czynimy zadaną pokutę, a potem idziemy przeprosić osobę, którą zraniliśmy i ona przyjmuje nasze przeprosiny. Wydaje się, że już jest wszystko w porządku. A jednak …

        Wyobraźmy sobie taką sytuację: Kogoś bardzo skrzywdziliśmy. Po pewnym czasie bardzo tego żałujemy i idziemy do spowiedzi (żal za grzechy jest jednym z warunków ważności tego sakramentu!). Chrystus odpuszcza nam grzechy, a my w ramach zadośćuczynienia czynimy zadaną pokutę, a potem idziemy przeprosić osobę, którą zraniliśmy i ona przyjmuje nasze przeprosiny. Wydaje się, że już jest wszystko w porządku. A jednak pozostaje skutek grzechu, czyli to, że ta dana osoba przez nas cierpiała, być może również to, że kogoś naszym zachowaniem zgorszyliśmy. I to właśnie musimy odpokutować w czyśćcu. Jedną z szans na ominięcie czyśćca jest odpust, czyli darowanie kar czyśćcowych za nasze grzechy. Może być całkowite, tzn. odpust zupełny, lub częściowe – odpust cząstkowy. Ważne jest podkreślenie, że nie jest to „kupowanie łaski”. Odpust jest DAREM dla KAŻDEGO.

Krótka historia

        Pierwszy znany odpust został udzielony w 1019 r. i związany był z pielgrzymką do jednego z sanktuariów. Potem można było uzyskać odpust poprzez udział w wyprawach krzyżowych, natomiast od roku 1300, można go było dostąpić poprzez nawiedzenie grobu św. Piotra w Rzymie. W wieku XIV papież Klemens VI wydał pierwszy dokument, w którym ogłosił uporządkowaną naukę Kościoła o odpustach. Odpusty są związane z różnego rodzaju dobrymi czynami ze strony człowieka, który pragnie w ten sposób skrócić kary, jakie zaciągnął wskutek swoich grzechów.

Jak zyskać odpust?

Po pierwsze: trzeba spełnić warunki zwykłe odpustu, czyli:
1. Być w stanie łaski uświęcającej (najlepiej po spowiedzi św.) i w tym dniu przyjąć Komunię św.;
2. Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu (nawet lekkiego);
3. Wyznać wiarę w Boga – odmówić np. modlitwę Wierzę w Boga lub Akt wiary;
4. Pomodlić się w intencjach Ojca Świętego;
5. Wzbudzić w sobie pragnienie zyskania odpustu;
6. Ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej lub za siebie samego;

Po drugie Kościół wyznacza dzieła obdarzone odpustem i dopiero po spełnieniu któregoś z nich, i oczywiście po wypełnieniu warunków zwykłych, można zyskać darowanie kar czyśćcowych.

Dzieła obdarzone odpustem, np.:
• minimum półgodzinna adoracja Najświętszego Sakramentu;
nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą  – choćby tylko w myśli – za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące)
• pobożne nawiedzenie cmentarza w Dniu Zadusznym i odmówienie modlitw Ojcze nasz i Wierzę;
• udział w rekolekcjach czy ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni;
• publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego;
• publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla (ostatnia niedziela przed Adwentem);
• wysłuchanie w czasie misji kilku kazań i udział w uroczystym ich zakończeniu;
• przystąpienie po raz pierwszy do Komunii św. lub udział w takiej pobożnej ceremonii;
• odprawienie pierwszej Mszy św. lub pobożne uczestnictwo we Mszy prymicyjnej;
• odmówienie jednej części Różańca z kimś lub odmówienie jednej części samemu, ale przed Najświętszym Sakramentem (nie musi być wystawienia);
• odnowienie przez kapłana w 25-, 50-, 60-lecie święceń kapłańskich postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swojego powołania; uczestniczenie we mszy jubileuszowej;
• uczestniczenie w pełni we Mszy św. w Niedzielę Miłosierdzia Bożego (tydzień po Zmartwychwstaniu);
• odmówienie w sposób uroczysty hymnu: Przed tak wielkim Sakramentem w Wielki Czwartek lub w uroczystość Bożego Ciała;
• pobożny udział w uroczystym obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie Krzyża;
• odnowienie przyrzeczeń chrztu św. w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swego chrztu;
• publiczne odmówienie hymnu: Ciebie, Boga wysławiamy w ostatnim dniu roku (30 grudnia);
• publiczne odmówienie hymnu: Przybądź, Duchu Stworzycielu w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego;
• pobożne odprawienie Drogo Krzyżowej;
• półgodzinne rozważanie Słowa Bożego z należytym szacunkiem;
• udział w czynności świętej, której przewodniczy wizytator (zazwyczaj ks. biskup) w czasie odbywania wizyty pasterskiej;

        Jak widać, odpust możemy zyskiwać nawet codziennie – poprzez odmawianie różańca w naszych rodzinach czy poprzez rozważanie Słowa Bożego. I są dusze w czyśćcu, które czekają na naszą modlitwę, którym możemy pomóc w szybszym dojściu do nieba i radowaniu się przed obliczem Boga. No i jak samemu, dla swojej duszy, nie skorzystać z takiego daru Kościoła?