Przychodzę do Ciebie
Jako Jezusowa Wspólnota Serc wyruszamy czasem w różne święte miejsca, czyli stajemy się pielgrzymami. To zjawisko jest dość powszechne. Pielgrzymka jednak może przybrać trochę inną formę, kiedy „obiekt” moich „duchowych westchnień” przychodzi do mnie. Wtedy staje się ona peregrynacją. Po całej Polsce peregrynują relikwie wielu Świętych, peregrynują obrazy Jezusa czy Matki Bożej. Oni przychodzą do nas, chcąc być blisko. Peregrynacja jest odpowiedzią na ludzkie pragnienia i tęsknoty, zwłaszcza tych, którzy z różnych przyczyn sami pielgrzymami stać się nie mogą. Ma ona służyć duchowemu wzrostowi, duchowej przemianie, społecznej solidarności.
Kopia Jasnogórskiego Obrazu
Z pewnością pamiętamy „wizytę” Matki Bożej Jasnogórskiej. Było to w roku 1995, a dla naszej parafii stało się niesamowitym przeżyciem. Jednak losy Czarnej Madonny wędrującej przez kościoły parafialne nie zawsze były wolne od prześladowań. Zajrzymy w karty historii…
Wędrówka kopii Jasnogórskiego Obrazu narodziła się w chwilach trudnych dla narodu i Kościoła polskiego. Kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski, będąc w więzieniu w latach 1953-1956, opracował duchowy plan przygotowania wiernych Kościoła polskiego do jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski. Jedną z wielu form przygotowania, i najbardziej istotną, stała się peregrynacja kopii Obrazu Matki Bożej. Wizerunek Czarnej Madonny pielgrzymował do wielu kościołów w całej Polsce. W sposób szczególny zapisała się peregrynacja obrazu w diecezji katowickiej. Otóż 2 września 1966 r. esbecy nie dopuścili do wjazdu Obrazu do Katowic. Znakiem obecności Maryi były puste ramy ozdobione kwiatami, płonąca świeca i księga Ewangelii. Symbol pustych ram towarzyszył również Nawiedzeniu Matki Bożej w trzech diecezjach południowej Polski (krakowskiej, tarnowskiej i przemyskiej) oraz dwóch na ziemiach wschodnich (administracji apostolskiej z siedzibą w Lubaczowie i diecezji lubelskiej).
Wędrówka Świętych
W Roku Kapłańskim, który niedawno się zakończył (11 czerwca br.), w wielu parafiach na świecie, ale także w Polsce odbyła się peregrynacja relikwii św. Jana Vianney’a. Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej, która miała zaszczyt gościć relikwiarz tego wyjątkowego kapłana, podkreślał, że peregrynacja jest szansą na ożywienie ducha modlitwy o świętość i wierność kapłanów, jak również modlitwy za kleryków i o nowe powołania kapłańskie i zakonne.
Kilka lat temu w Polsce wędrowały także relikwie św. Dominika Savio, bł. Karoliny Kózkówny, św. Wojciecha, św. Małgorzaty Marii Alacoque, św. Teresy od Dzieciątka Jezus i wielu, wielu innych Świętych.
Aktualnie po terenie naszej parafii do rodzin przynależących do Domowego Kościoła peregrynuje ikona Świętej Rodziny. Wędrówka ta rozpoczęła się w styczniu, a wizerunek Rodziny z Nazaretu gości w mieszkaniach po kilka dni, często mobilizując do wspólnych modlitw nie tylko w gronie rodziny, ale również sąsiadów i znajomych.
Nieważne, czyje szczątki nawiedzają parafię. Cel jest zawsze taki sam. Czas peregrynacji ma stać się sposobnością do odkrywania na nowo owoców i znaczenia w życiu osobistym sakramentów, które przyjęliśmy: chrztu świętego, bierzmowania, Eucharystii. Szczególnie też ma pomóc odkryć, czym jest sakrament pokuty i pojednania. Chodzi o to, by stać się nowym człowiekiem, odnawiając swoje życie nie tylko sakramentalne, ale także małżeńskie, rodzinne, społeczne.