Legion Maryi początkowo zwany Zjednoczeniem Matki Bożej Miłosierdzia powstał w Dublinie 7 września 1921 r. w wigilię narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Założycielem wspólnoty był sługa boży Franciszek Duff. To on wraz z ks. Michaelem Toherem oraz piętnastoma kobietami zawiązał wspólnotę Legionu Maryi, którego nazewnictwo symbole i ideę przejął od starożytnej formacji legionów rzymskich. Wspólnota początkowo rozwijała się w Dublinie, ich praca apostolska polegała na organizacji rekolekcji dla prostytutek, prowadzeniu schroniska dla kobiet Santa Maria, zakładaniu nowych schronisk dla bezdomnych. Mężczyźni wstępujący do wspólnoty przejęli opiekę nad schroniskiem dla mężczyzn Maorning Star. W 1924 r. powstała pierwsza rada wyższa Legionu Maryi. Przez siedem lat wspólnota rozwijała się tylko w Irlandii, następnie powstała w Szkocji (1928 r.), Anglii i Walii (1929 r.), Indiach i USA (1931 r.).
W 1931 r. Franciszek Duff uczestniczył w audiencji u Piusa XI, podczas której papież wyraził życzenie, by Legion Maryi rozprzestrzenił się na cały świat. Do światowego rozwoju wspólnoty przyczynił się trwający w Dublinie w 1932 r. Kongres Eucharystyczny, który zgromadził wielu biskupów. Legioniści zaprosili hierarchów na przyjęcie, podczas którego przedstawili swój charyzmat i specyfikę. Wydarzenie to zapoczątkowało rozwój wspólnoty w Kanadzie i Australii (1932 r.), Afryce Zachodniej i Nigerii (1933 r.), Afryce Wschodniej (1936 r.), Chinach (1936 r.). Rozpowszechnianie się idei Legionu Maryi było kontynuowane podczas II wojny światowej we Francji, Włoszech i w Austrii.
Początki w Polsce
Pod koniec 1939 r. Irlandka, Weronika O’Brien, nauczycielka j. angielskiego we Francji, została delegatką Legionu Maryi. Miała trudności z poszerzeniem wspólnoty o nowych francuskich legionistów. Początkiem 1940 r. w polskim kościele Saint-Honoré w Paryżu zwerbowała pierwszego członka – polskiego pilota, uciekiniera po klęsce wrześniowej, kapitana Urbańskiego. Wraz z nim i ks. Franciszkiem Cegiełką (rektorem Misji Polskiej we Francji) założyla pierwsze prezydium Legionu Maryi we Francji, które przyjęło nazwę Królowej Polski, a jego członkami byli wyłącznie polscy lotnicy. Po klęsce Francji ludzie ci znaleźli się w Anglii, gdzie wśród polskich żołnierzy krzewili ideę Legionu Maryi. Concilium Legionis Mariae zaproponowało pilotowi Urbańskiemu, aby zaszczepił Legion w Polsce. Jednak z różnych przyczyn nie doszło do realizacji tej propozycji. Legion Maryi trafił do Polski za przyczyną innego żołnierza. Był nim Anatol Kaszczuk, więzień obozu w Kozielsku, oficer artylerii, lotnictwa, który walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po zakończeniu wojny wstąpił do nowicjatu dominikanów w Irlandii, gdzie zapoznał się z ideą Legionu Maryi. Anatol odkrył nowe powołanie, w wyniku czego opuszcza nowicjat, aby szerzyć Legion Maryi w Polsce. W 1947 r. mężczyzna udał się do Dublina, gdzie poprzez spotkania z Duffem, udział w pracach i szkoleniach przygotowywał się do misji w Polsce. Decyzją Concilium został delegatem Legionu Maryi do Polski. W 1948 r. wraca do Polski, gdzie w Ostródzie, potem w Lublinie, zakłada pierwsze prezydia wspólnoty. Za pozwoleniem ks. prymasa Stefana Wyszyńskiego w 1949 r. powstaje prezydium w Warszawie. Niedługo potem Legion Maryi, jak wszystkie inne stowarzyszenia katolickie, musiał zawiesić swoją działalność.
Powrót legionistów
Na początku lat 80. Legion Maryi wrócił do Polski, rozwijał się na życzenie papieża Jana Pawła II, od którego wielokrotnie otrzymywał błogosławieństwa apostolskie. Kilkukrotne wizyty ks. Seana Moriaty z Irlandii pozwoliły szerzyć ideę wspólnoty w naszym kraju, zwłaszcza wśród kapłanów. Przedstawiciele Senatu Legionu z Wiednia pomogli współtworzyć pierwsze struktury w południowej Polsce. W 1979 r., przy poparciu ks. biskupa Herberta Bednorza i proboszcza ks. Damiana Zimonia (obecnie arcybiskup senior naszej archidiecezji), powstało pierwsze prezydium przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Delegatka wspólnoty, Clair Connolly-Pater, podczas wizyty w Polsce zapoczątkowała liczne grupy w archidiecezji warszawskiej, lubelskiej oraz pojedyncze grupy w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Podczas 302. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski (25-26 XI 1999) w Częstochowie powołano Opiekuna Legionu Maryi w Polsce (bp Roman Marcinkowski z Płocka) oraz Kierownika Legionu Maryi w Polsce (ks. dr Janusz Węgrzecki).
Znaki i symbole
Znakiem, po którym można rozpoznać Legion Maryi, jest Vexillum. Został on stworzony na wzór znaku rzymskiego legionu – Signum. Czworokątna płaska podstawa i kula wykonane z onyksu, odzwierciedlają glob ziemski, powyżej znajduje się owal z wizerunkiem Maryi Niepokalanie Poczętej wzięty z awersu cudownego Medalika. Kula z wizerunkiem Maryi połączona jest drzewcem. Powyżej na poprzecznej tabliczce połączonej z wizerunkiem Maryi ornamentem z róży i lilii umieszczony jest napis „Legio Mariae”. Na samej górze miejsce orła, który wieńczył signum, zastępuje symbol Ducha Świętego – Gołębica. Całość wyraża myśl, że Duch Święty ma zdobyć świat przez Maryję i Jej dzieci.
To jest piękny i pełen wyrazu znak Legionu Maryi, powiedział papież Pius XI. Logo znaku powinno być umieszczane na oficjalnym papierze listownym Legionu. Z uwagi na fakt, iż model stołowy Vexillum jest prawnie chroniony, można go wykonać jedynie za pozwoleniem Concilium. Model procesjonalny jest wykorzystywany podczas uroczystości legionowych i procesji.
Źródło: oficjalna strona Legionu Maryi http://www.legionmaryi.pl