To wspólnota rodzinna Ruchu Światło-Życie mająca na celu pogłębienie duchowości małżeńskiej. Ruch pragnie pomóc małżonkom trwającym w sakramentalnym związku w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
Dostrzeganie Boga w naszym życiu nie jest umiejętnością daną tylko nielicznym, lecz wymaga świadomego wysiłku, woli i pracy nad sobą. Podobnie też jedność w małżeństwie i rodzinie nie jest jednorazowo zdobytą nagrodą, lecz wymaga mozolnego trudu i systematycznej pracy. W celu budowania takiej więzi między małżonkami Ruch Domowego Kościoła proponuje następujące elementy formacyjne, zwane zobowiązaniami: codzienna modlitwa osobista, małżeńska i rodzinna, regularne czytanie Słowa Bożego, comiesięczny dialog małżeński, reguła życia, czyli systematyczna praca nad sobą, i uczestnictwo w rekolekcjach formacyjnych.
W drodze do Boga małżeństwo uzyskuje pomoc również od innych małżeństw, tworzących razem mała grupę formacyjną – krąg. W skład jednego kręgu wchodzi od czterech do sześciu par małżeńskich i kapłan, jako doradca duchowy. Spotkania kręgu odbywają się raz w miesiącu, w mieszkaniach poszczególnych par danego kręgu. Służą one wymianie doświadczeń, pracy nad sobą i realizowaniu zobowiązań. Jest to okazja do podzielenia się codziennymi troskami i sukcesami małżeństw. Spotkania mają też za zadanie pogłębienie przyjaźni między członkami.
Praca formacyjna w małżeństwie i kręgu jest pogłębiania przez uczestnictwo w rekolekcjach oazowych, jak również organizowane są dni skupienia i różnego rodzaju dni wspólnoty. Ruch DK jest ruchem laikatu, dlatego też sprawy organizacyjne oraz odpowiedzialność za pracę duchową w kręgach podejmują pary animatorskie, które otrzymują pomoc kapłana, chcą służyć innym małżonkom na drodze pogłębienia ich chrześcijańskiej dojrzałości.
Trochę o historii
Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, będącym jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Swoimi początkami sięga do pierwszej oazy rodzin zorganizowanej w roku 1973 przez ks. Franciszka Blachnickiego w Krościenku nad Dunajcem. Od tamtej pory zaczęły powstawać kręgi rodzin początkowo na terenie Polski południowej, później we wszystkich diecezjach kraju. W tworzeniu charyzmatu Ruchu Domowy Kościół ksiądz Franciszek Blachnicki oparł się na trzech źródłach: nauce Soboru Watykańskiego II o małżeństwie i rodzinie, charyzmacie powstałego we Francji ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame (Wspólnoty Matki Najświętszej), charyzmacie i doświadczeniu Ruchu Światło-Życie (zwanego wcześniej Ruchem Żywego Kościoła)
Ks. Franciszek Blachnicki wiedział, że konkretną potrzebę naszych czasów stanowią sprawy rodziny. Zajął się więc nie tylko grupami młodzieżowymi w ramach Ruchu Światło-Życie, ale postanowił stworzyć i coś dla rodzin. Do już istniejących typów oaz dołączył oazy rodzin, z których później rozwinął się ruch wspólnoty rodzinnej, nazwany od 1978 roku Ruchem Domowy Kościół. Od początku metody, program i cała formacja małżeńska była inna niż w ruchu młodzieżowym. Chodziło o autentyczne dojrzałe chrześcijaństwo pary małżeńskiej, nie pojedynczej osoby – chłopca czy dziewczyny, osoby żyjącej samotnie. Chodziło prawdziwie o ewangeliczne życie małżonków. Gdy ks. Franciszek zastanawiał się nad koniecznością wypracowania programu formacyjnego właściwego dla małżeństw, ktoś dostarczył mu kilka pism zawierających informacje o międzynarodowym ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre Dame, powstałym we Francji w 1938 r., którego założycielem jest ks. Henri Caffarel. Kilka młodych małżeństw wraz z ks. Caffarelem zaczęło zastanawiać się, czym jest przeżywanie miłości małżeńskiej w świetle wiary; zrozumieli, że ich droga do Boga, do świętości prowadzi nie obok ich miłości, ich życia małżeńskiego, ale właśnie przez tę miłość, poprzez to życie. Doszli wówczas do odkrycia tego, co nazwali „duchowością małżeńską”. Terminem tym określili wzajemne pomaganie sobie małżonków w dążeniu do dojrzałości chrześcijańskiej poprzez przyjęcie i realizowanie zobowiązań, które oparte przede wszystkim na łasce sakramentu małżeństwa pomogą przemieniać ich życie.
Wszystko zaczęło się od pierwszych rekolekcji 1973 r. Zorganizowano je w osobnych pomieszczeniach, z osobnym moderatorem, którym był ks. Stefan Patryas. Uczestniczyło w nich około 150 osób. Po rekolekcjach ks. Blachnicki zabrał się do tworzenia pierwszej teczki formacyjnej. Był to bardzo dokładnie opracowany program na 15 dni oazy. W czerwcu 1974 r. ks. Franciszek poprosił o współpracę siostrę Jadwigę Skudro ze zgromadzenia Sacre Coecur. Siostra ukończyła Instytut Rodziny, a w czasie podróży zagranicznych szczegółowo zapoznała się z ruchem Equipes Notre Dame. Na zakończenie letnich turnusów roku 1974 ks. Blachnicki zorganizował pierwsze podsumowanie rekolekcji rodzinnych; niezależnie od podsumowań innych rekolekcji w ramach Ruchu Światło-Życie. Na tym podsumowaniu ustalono rozpoczęcie zakładania kręgów rodzin. I tak w roku formacyjnym 1974/1975 powstało 36 kręgów rodzin (obecnie jest ich ok. 2.500 we wszystkich diecezjach). Bardzo ważnym momentem dla Ruchu było ukazanie się numeru 17 Listu „Domowy Kościół” jako numeru specjalnego. W nim założyciel nadał gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie nową nazwę: Ruch Domowy Kościół oraz stworzył osobną strukturę RDK. Ks. Franciszek Blachnicki rolę kręgu rodzinnego ujął w taki sposób: Każdy krąg rodzinny jest szkołą życia chrześcijańskiego.[…] Każdy krąg rodzinny jest pewnym laboratorium…. duchowości chrześcijan żonatych. […] Każdy krąg rodzinny to centrum przekazu, promieniowania, ewangelizacji. […] Każdy krąg rodzinny jest świadectwem […] o prawdziwie braterskiej miłości… Takie świadectwo powinna dawać każda rodzina. Jeśli żyje w pełni miłością, będzie promieniować na otoczenie. Trzeba, aby wszystkie nasze kręgi mówiły ludziom, którzy na nas patrzą: że są w naszych czasach chrześcijanie, którzy wierzą, że małżeństwo to wielka sprawa, którzy wierzą w miłość. Chrześcijanie, którzy starają się przeżywać w pełni ich życie małżeńskie, którzy wspomagają się wzajemnie, wspólnie dążą do świętości.
Działalność Domowego Kościoła
W naszej parafii istnieje sześć kręgów skupiających rodziny, które chętnie angażują się w różne projekty Kościoła. Między innymi pomoc w realizacji spektaklu „Franciszek” i zorganizowaniu festynu parafialnego. Niektórzy członkowie podejmują się także duchowej adopcji dziecka poczętego oraz adopcji na odległość, polegającej na wsparciu modlitewnym i finansowym dziecka z ubogiego kraju. Włączają się z wielkim zaangażowaniem w akcję Szlachetnej Paczki, która odnosi duże sukcesy w pomocy rodzinom potrzebującym. Duża liczba małżeństw pracuje w duszpasterstwie rodzin, prowadzą poradnie przedmałżeńskie i rodzinne, są nauczycielami naturalnego planowania rodziny, katechetami przygotowanymi do prowadzenia rozmów z młodzieżą na tematy związane z życiem w małżeństwie i rodzinie. Kręgi spotykają się również, by w pozytywnej atmosferze bawić się i rozmawiać. Spotkania te odbywają się w różnych formach: spotkania opłatkowe, bale karnawałowe, wyjazdy, ogniska. Są członkami rad parafialnych, grup charytatywnych.