Spotkania Wspólnoty Ruchu Dzieci Maryi odbywają się w soboty o godz. 10.00 w salkach parafialnych. Naszym życiem pragniemy naśladować Maryję. Pomagają nam w tym cotygodniowe spotkania formacyjne oraz różne spotkania i wyjazdy. Jako Wspólnota bierzemy udział w nabożeństwach roku liturgicznego: różańcowych i majowych. Wspólnie spędzamy czas na wspólnej integracji. Bierzemy udział w rekolekcjach wakacyjnych Ruchu Dzieci Maryi. Podczas Uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 8 grudnia, odnawiamy Akt ofiarowania się Maryi. Tego dnia do naszej Wspólnoty przyjmowane są nowe osoby, które otrzymują w tym dniu legitymacje i medalik Niepokalanej, na odpowiedniej wstążce.
Chcemy naśladować Matkę Bożą, która prowadzi nas do Jezusa. Spotykamy się, aby wspólnie modlić się, śpiewać, poznawać Maryję, odkrywać wartość Pisma Świętego, ale także by wspólnie porozmawiać i radośnie spędzić czas na spotkaniach tematycznych, tańcach i zabawie.
Każdego dnia chcemy naśladować Maryję przez:
– życie w łasce uświęcającej,
– czynny udział w Eucharystii,
– oddawanie czci Niepokalanej i modlitwę,
– rozmowę z Bogiem na modlitwie,
– pogłębianie swojej wiedzy religijnej,
– uczęszczanie na spotkania Dzieci Maryi,
– dbanie o religijną atmosferę w rodzinie,
– bycie wzorem ucznia i apostołem wśród otoczenia.
ZAPRASZAMY! Przyjdź i zobacz!
OPIEKUN: ks. Grzegorz Matuszczyk.
SPOTKANIA: sobota, godz. 10.00 w salkach parafialnych.
Historia:
Korzenie Ruchu „Dzieci Maryi” sięgają Paryża i roku 1832, kiedy to młodej zakonnicy ze zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia – Katarzynie Laboure (późniejszej świętej) objawiła się Matka Najświętsza. Jednym z życzeń Maryi było powstanie Stowarzyszenia Dzieci Maryi, któremu Matka Boska chciała udzielać wielu łask. W naszej archidiecezji Ruch Dzieci Maryi, w obecnej formie, powstał w 1978 roku, kiedy to ówczesny biskup katowicki Herbert Bednorz polecił ks. Janowi Morcinkowi opracowanie wytycznych do odnowienia ruchu maryjnego wśród dzieci.
Medalik:
Początki Cudownego Medalika są związane z objawieniami Matki Bożej, jakie miały miejsce w Paryżu w 1830 r. w kaplicy Miłosierdzia Bożego. Katarzyna Laboré tak pisze o tym spotkaniu:
„Była sobota przed pierwszą niedzielą Adwentu, godzina 17.30. W czasie modlitwy po przeczytaniu tekstu rozmyślania wydało mi się, że słyszę szmer od strony chóru. Spojrzawszy w tym kierunku zauważyłam Najświętszą Pannę. Stała w jedwabnej sukni w kolorze jutrzenki. Stopy jej spoczywały na kuli, której widziałam zaledwie połowę, w rękach wzniesionych na wysokości piersi, trzymała lekko kulę, oczy wzniesione ku niebu. Jej postać była niezwykle piękna, nie umiałabym jej opisać. Nagle zauważyłam na jej palcach pierścienie wysadzane klejnotami, z których jedne były większe inne mniejsze. Rzucały one promienie, jedne piękniejsze od drugich. Nie potrafię wyrazić tego, czego doświadczyłam i co widziałam: piękna i niezwykłego blasku promieni. Głos wewnętrzny mówił mi: «Te promienie to symbole łask, jakie udzielam osobom, które mnie o nie proszą. Dziecko moje lubię udzielać łask». Następnie wokół Najświętszej Panny utworzył się jakby owalny obraz, gdzie widniały słowa, wypisane złotymi literami: «O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy». I dał się słyszeć głos: «Postaraj się o wybicie Medalika na ten wzór. Wszystkie osoby, które będą go nosić, otrzymają wiele łask. Łaski będą obfite dla tych, którzy będą go nosić z ufnością». W jednej chwili wydało mi się, że obraz się odwrócił….
Zobaczyłam drugą stronę Medalika: litera «M» z krzyżem powyżej, niżej dwa serca, jedno otoczone koroną, a drugie przebite mieczem, wokół było dwanaście gwiazd”.
Oto misja, jaką Bóg chciał powierzyć siostrze Katarzynie – ogłosić światu przywilej Niepokalanego Poczęcia Maryi. Pomimo różnych problemów udało się wybić pierwsze Medaliki w maju 1832 roku.
(źródło: https://dziecimaryi.pl)