Parafia Rzymskokatolicka
świętego Stanisława,
biskupa i męczennika
w Żorach

Tym razem mury pierwszego kościoła naszej archidiecezji wypełnili wierni parafii należących do czterech katowickich dekanatów: Śródmieście, Panewniki, Piotrowice i Bogucice. Pielgrzymów przywitał ks. Łukasz Gaweł, proboszcz archikatedry, który przypomniał zgromadzonym o historii tego miejsca. Ks. Kazimierz Musioł, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Katowicach, przypomniał wiernym o znaczeniu Roku Jubileuszowego 2025 i przedstawił biblijne korzenie tego wyjątkowego czasu. Nawiązał również do obchodzonego w naszym Kościele lokalnym jubileuszu 100-lecia istnienia archidiecezji katowickiej. Po prelekcji pielgrzymi mieli okazję do wspólnej modlitwy i adoracji Najświętszego Sakramentu podczas nabożeństwa, któremu przewodniczył ks. Andrzej Nowicki, proboszcz parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach oraz dziekan dekanatu Katowice Śródmieście. Punktem kulminacyjnym sobotniej pielgrzymki była uroczysta Eucharystia, której przewodniczył bp Marek Szkudło, administrator archidiecezji katowickiej. Mszę św. koncelebrowali księża dziekani oraz duszpasterze posługujący w poszczególnych parafiach katowickich dekanatów. - Trwajmy w radości, bo ona rodzi nadzieję. A ta radość płynie z tego, że lud wierny pielgrzymuje do katedry, aby w tym Roku Jubileuszowym dziękować Bogu za łaskę i miłość, którą jest obdarowywany - mówił na początku celebracji bp Marek Szkudło i zachęcił do modlitwy o zdrowie dla Ojca Świętego Franciszka, jak również we wszystkich intencjach naszego lokalnego Kościoła. Na początku homilii bp Szkudło odwołał się do tekstu psalmu responsoryjnego, wyśpiewanego tego dnia w czasie liturgii. Zwrócił uwagę, że pada w nim wiele słów o przestrzeganiu prawa. - To nie jest przypadek, że akurat w dniu, którym się spotykamy, aby świętować jubileusz, a zatem czas łaski, rozważamy jednocześnie sprawy związane z prawem naszego Boga. W ten sposób i dzięki woli Boga możemy zrozumieć głębiej, że prawo Boże jest jednocześnie objawieniem Jego łaski! - wyjaśnił biskup. Kontynuując swoje rozważanie, bp Marek zauważył, że Boża łaska łączy prawo i miłość. - Bóg między prawem i miłością zbudował pewien pomost. Ten pomost nazywa się „łaska”. Łaska, czyli coś za darmo. Coś, co Bóg dał nam z miłości po to, byśmy przestrzegając Jego praw i nakazów mogli być naprawdę szczęśliwi... - mówił bp Szkudło i przypomniał, że łaska działa nawet wtedy, gdy jej nie odczuwamy.

Za nami jubileuszowe Spotkanie Czcicieli Ojca Pio z okazji 100-lecia archidiecezji katowickiej. W godzinie świadectw, nabożeństwie Drogi Krzyżowej oraz Eucharystii wzięli udział członkowie Grup Modlitwy Ojca Pio z archidiecezji katowickiej oraz sąsiednich diecezji - gliwickiej i sosnowieckiej. Uczestnicy mogli m.in. wyrazić swoje poparcie dla powstania w Tychach-Mąkołowcu sanktuarium świętego z Pietrelciny. Zachęcał do tego ks. Dariusz Gadomski, proboszcz budującej się parafii św. o. Pio w Tychach i szczerze przyznawał się do swoich „burzliwych” relacji z patronem wspólnoty. - Miałem wrażenie, że zupełnie mi z nim nie po drodze. On: ostry, stanowczy. Gdzie przy tym ja: uśmiechnięty z niezdiagnozowanym ADHD - przyznawał. - Wierzę, że najważniejszą interwencją ojca Pio w moim życiu to to, że na nowo pozwolił mi wierzyć w cuda. Bo wcześniej, przyznaję szczerze, myślałem raczej: zbieg okoliczności, przypadek, zdarzyło się. A dziś ja, stary ksiądz, wierzę w cuda. Że rzeczy, które się dzieją i zdarzenia nie są przypadkowe - mówił. Pojawia się taki pokój Chyba najmłodszą czcicielką o. Pio obecną w katedrze była dziewięciomiesięczna Zuzia. Przyjechała z rodzicami, Agnieszką i Piotrem, którzy mówili wprost, że córeczka to jeden z wielu darów, jakie otrzymali za wstawiennictwem tego wyjątkowego zakonnika. Jednak pierwsze spotkanie z historią życia o. Pio był dla Agnieszki… przerażające. Jako mała dziewczynka zobaczyła, jak tata ogląda film o życiu świętego. - Pamiętam taką scenę z diabłem. Jak to zobaczyłam, to bardzo się postraszyłam. Pomyślałam sobie: „co za okropność, nie będę go lubić. Nie wiem, kim on jest, ale jest dziwny” - mówiła. Z czasem zaczęła poznawać o. Pio, a ostatecznie został jej orędownikiem. Był moment, kiedy razem z mężem za jego wstawiennictwem znaleźli wymarzone mieszkanie. Prawdziwym testem zaufania okazał się jednak czas starania o dziecko. - Przeszliśmy wiele mniej lub bardziej nieprzyjemnych badań. Do tego kilka zabiegów. Szukaliśmy lekarzy, którzy nie kierowaliby nas od razu na in-vitro. W międzyczasie oczywiście byłam obrażona na Pana Boga, o. Pio, wiadomo, na cały świat - wspominała. Postanowili, że pielgrzymka do San Giovanni Rotondo to dla nich ostatnia deska ratunku. - Wtedy coś dziwnego działo się w moim sercu. Pierwszy raz w życiu się nie zmartwiłam i nie układałam historii Panu Bogu. To było takie uczucie, jak... Nie wiem, czy ktoś z państwa tego doświadczył, ale czasami po spowiedzi albo po takiej płynącej naprawdę serca modlitwie, pojawia się taki pokój. Jak mniej więcej coś takiego czułam. Tylko było to dużo silniejsze - wspominała. Szybko po powrocie okazało się, że będą mieli dziecko. - 23 września potwierdziliśmy, że jestem w ciąży. 13 października usłyszeliśmy pierwsze bicie serca. Cała ciąża, poza tym, że była pod szczególnym nadzorem, przebiegała spokojnie - mówiła. Kolejny moment próby przyszedł w czasie porodu - zagrożone było życie Zuzi i Agnieszki. - To, że jestem tutaj z wami, a Zuzia jest zdrowym bobaskiem zawdzięczamy Panu Bogu i wstawiennictwu o. Pio. Chwała Panu - Agnieszce odpowiedziała burza oklasków.

Z przykrością zawiadamiamy, że w wieku 88 lat, w 62. roku kapłaństwa, zmarł śp. ks. Marek Manderla, emerytowany misjonarz w Brazylii i Gujanie Francuskiej.

Msza św. zgromadziła grono wiernych i prezbiterów. W swoim słowie bp Marek Szkudło przypomniał, że tego dnia w kościołach śpiewany jest jeden „z najważniejszych i najpiękniejszych” psalmów: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, /w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. /Obmyj mnie zupełnie z mojej winy /i oczyść mnie z grzechu mojego.” Kaznodzieja przywołał także postać proroka Joela, który nawoływał lud do nawrócenia. – Spójrzcie, jaka to dramatyczna scena: cały lud, według wezwania proroka, ma się zebrać, wszyscy, ale to absolutnie wszyscy: od dzieci i niemowląt po starców, nawet ci, którzy są w trakcie weselnych obrzędów mają opuścić swoje komnaty, a kapłani, kapłani mają płakać. Zobaczcie, ile w tym wszystkim emocji, ile uczuć, ile dramatu, ile zaangażowania. Te uczucia, dramat i zaangażowanie przetrwały w Kościele do dzisiaj, bo przecież posypywanie głów popiołem jest takim właśnie gestem – dramatycznym, angażującym uczucia, jak płacz tamtych kapłanów z proroctwa Joela – mówił bp Szkudło. I podkreślił, że te emocje mają pomóc zrozumieć odbiorcy „z jak straszną rzeczywistością mamy do czynienia, gdy mowa jest o grzechu”. Bp Marek Szkudło przywołał adhortację „Reconciliatio et poenitentia” św. Jana Pawła II i intuicję Ojca Świętego, że grzech i nawrócenie stały się współcześnie pojęciami niewłaściwie rozumianymi. – To prawda, grzech stał się we współczesnych nam czasach słowem jakby zapomnianym, trochę wstydliwym, unikanym, pozbawionym wymiaru moralnego. O moralności zresztą dzisiaj też mówi się niechętnie, a już na pewno nie w kontekście Bożych przykazań. Tymczasem grzech istnieje, czyni człowieka nieszczęśliwym i chociaż człowiek usiłuje to nieszczęście przypisać różnym innym przyczynom, prawda jest właśnie taka: to grzech nas unieszczęśliwia – mówił kaznodzieja. Zwracając się do zebranych, zauważył, że „nawiązać przyjaźń z Bogiem to cel Wielkiego Postu”. – Rzeczywiście, pojednanie z Bogiem zakłada i obejmuje wyraźne i zdecydowane oderwanie się od grzechu, w który się popadło. Zakłada i obejmuje zatem czynienie pokuty w najpełniejszym tego słowa znaczeniu: żal, okazanie skruchy, przyjęcie postawy skruszonej, czyli wkroczenie na drogę powrotu do Ojca. Taka jest ogólna zasada, którą każdy winien zachować w konkretnej sytuacji, w jakiej się znajduje. Nauczanie o grzechu i o nawróceniu nie może bowiem dokonywać się tylko przy pomocy pojęć abstrakcyjnych. W konkretnej sytuacji człowieka grzesznego, w której bez uznania własnego grzechu nie ma nawrócenia, posługa jednania Kościoła w każdym przypadku pragnie doprowadzić do szczerej pokuty czyli do «poznania siebie», (...) do oderwania od zła, do ponownego nawiązania przyjaźni z Bogiem, do wewnętrznego uporządkowania – mówił. Bp Szkudło zachęcił także do pojednania z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania. – Nie bójcie się spowiedzi, nie obawiajcie konfesjonału i spowiedników. Nie wyrażajmy zgody na to, by osoby, które nie mają pojęcia o tym wielkim darze i kierują się nieuzasadnionymi uprzedzeniami wobec niego, decydowały kto i gdzie ma się spowiadać, by wyręczały rodziców w wychowywaniu do tego sakramentu własnych dzieci! Sakrament pokuty i pojednania jest wielkim darem, powtórzę. Dar odpuszczenia grzechów nie jest psychologicznym trikiem, tylko otwieraniem ludzkiej duszy na łaskę Bożą – zaznaczył. I poprosił o modlitwę za spowiedników. – Oni potrzebują wsparcia duchowego, a i duchowego wzrostu, którego Boża łaska udziela im również wówczas, gdy ich penitenci modlą się w ich intencji – mówił. W swoim słowie bp Marek Szkudło przypomniał, że jedną z zasad życia Kościoła jest odpowiedzialność za siebie nawzajem. – Również my – pasterze – za was. I również Wy – wierni świeccy – za nas. Pojednajmy się z Bogiem, ale i pojednajmy się między nami. I módlmy się za siebie nawzajem, aby ten okres Wielkiego Postu rzeczywiście przyniósł owoc. Żeby przyniósł owoc obfity – zaapelował. Marta Sudnik-Paluch / katowice.gosc.pl

Podpisane porozumienie stwarza możliwość organizowania bezpłatnych szkoleń pierwszej pomocy w parafiach. W szkoleniach będą mogły wziąć udział grupy 10-25 osób. Pracownicy Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego posiadają zaświadczenia zgodnie z wymaganiami tzw. Ustawy Kamilka. Porozumienie podpisali bp Marek Szkudło, administrator archidiecezji katowickiej, Łukasz Pach, dyrektor Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego, Tomasz Jakubiec, przewodniczący Sejmiku Osób z Niepełnosprawnością Województwa Śląskiego i ks. Jarosław Ogrodniczak, dyrektor Wydziału Duszpasterskiego.

W poniedziałek 3 marca na Wydziale Teologicznym UŚ odbył się diecezjalny etap XXXV Olimpiady Teologii Katolickiej. Tematem Olimpiady Teologii Katolickiej były zagadnienia związane z odpustami i świętowaniem w Kościele katolickim. Zakres tematyczny był nieprzypadkowy, bo tegoroczna edycja konkursu odbywa się w trakcie Roku Jubileuszowego 2025. - W ten sposób dziękujemy także za dar jubileuszu i wyrażamy ogromną wdzięczność Kościołowi i Panu Bogu za dar miłosierdzia. W ramach tego dnia nawiedzimy też katedrę, by młodzież mogła zyskać odpust zupełny - mówił przed rozpoczęciem ks. Roman Buchta, dyrektor Wydziału Katechetycznego Kurii Metropolitalnej. -  Olimpiada to poważna sprawa. Tu przyjeżdża najlepsza młodzież z katechetami, z którymi pracowali przez szereg miesięcy, zgłębiając dokumenty Kościoła. Trzeba powiedzieć wprost, że jest to owoc dobrze prowadzonego nauczania religii w szkole - przyznał ks. Buchta. W etapie szkolnym OTK 2025 wystartowało 248 uczniów z 35 szkół ponadpodstawowych naszej archidiecezji. W poniedziałek 3 marca do Katowic przyjechało 51 przedstawicieli z 34 placówek (...). Oficjalne i wyczekiwane przez olimpijczyków wyniki ogłosił ks. Robert Kaczmarek z Wydziału Katechetycznego Kurii Metropolitalnej, a nagrody i wyróżnienia wręczyli bp Marek Szkudło i ks. Roman Buchta. Na tegorocznym podium etapu diecezjalnego OTK 2025 stanęli: 1. Emilia Ruszczycka z I Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Powstańców Śląskich w Rybniku, 2. Agata Prajs z Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Emila Szramka w Katowicach, 3. Jakub Kotula z III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Katowicach. Zwycięska trójka będzie reprezentowała naszą archidiecezję w etapie ogólnopolskim OTK 2025, który odbędzie się w Sandomierzu od 27 do 29 marca. Tomasz Nocoń Więcej: katowice.gosc.pl